غار قلایچی Ghar-e Ghalai chi

ارسال مطالب و عکسها : مسعود رمضانزاده و سعید اسماعیل پور از باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی بوکان






















قلایچی، غاری با عمیق ترین چاه ایران
غار قلایچی در 9 کیلومتری شمال شرقی شهرستان بوکان و در مجاورت محوطه باستانی قلعه قلایچی یکی از مراکز تمدن ماننایی ها قرار گرفته و از دسته غارهای طبیعی به حساب می آید که در اثر نفوذ آب در طبقات آهکی شکل گرفته و از نظر ساختار غار و کلاس غارنوردی می توان آن را از جمله ی غنی ترین غارهای مکشوف ایران به به شمار آورد.

تیمی از غارنوردان هیئت کوهنوردی شهرستان بوکان با تلاش هایی که در چند سال اخیر انجام داده اند موفق به کشف 16 غار طبیعی در این منطقه شده اند که کونه کوترقلایچی یکی از دستاوردهای تلاش این عزیزان است.
دهانه غار با قطر 8 متر در ارتفاع 1750 متری کوهی به همین نام قرار دارد. عمق غار تا رسیدن به کف تالار اول 110 متر می باشد که مستلزم فرود بر روی تپه ای 20 متری انباشته شده از سنگ ،فضولات و لاشه ی کبوترانی است که تا عمق 40 متری غار لانه کرده اند.جالب است بدانید که تا شعاع 20 متری دهانه ی غار هیچ سنگی یافت نمی شود و تمامی این سنگ ها را در کف تالار اول می توان یافت.
عمیق ترین چاه ایران با نام دریا در شهر رفسنجان به عمق 83 متر ثبت شده است واین در حالی ست که با کشف این چاه می توان آن را با عمق 110 متر عمیق ترین چاه طبیعی کشف شده ایران نامید.علاوه بر عمق چاه وجود دو تالار بزرگ و دالان ها، تونل ها، چکنده ها و چکیده ها به جرات می توان گفت که تمامی مشاهداتی که تا کنون در این نوع غارها یافت شده است را می توان در این مجموعه قرار داد.
تالار اول علاوه بر وجود چند ده استلاگمیت واستالاگتیت بزرگ و تونل ها یی که این تونل ها گاه بن بست و گاه به همدیگر مرتبط هستند در قسمت جنوب غربی خود به حوضچه آبی زلال و روان ختم می شود که به دلیل درصد بالای آهک در آن غیر قابل شرب می باشد.
با وجود مرواریدهای کف غار ستون های به هم رسیده و تزئینات آهکی کوچک و بزرگ با اشکال مختلف میتوان تالار اول را با چند طبقه از صفحات سست و به هم مرتبط یکی از تالارهای منحصر به فرد در نوع خود دانست.
با پیگیری و کاوش هایی که در مرحله ی دوم و سوم شناسایی غار صورت گرفت یافتن تالار دوم حاصل تلاش مستمر گروه بود که نتیجه داد .موقعیت تالار دوم نسبت به تالار اول به گونه ای ست که با عبور از چند شکاف و تراورس لبه ای خطرناک میتوان به جایی رسید که با فرودی تا عمق 16 متر در شیبی مثبت همراه است که همان ورودی تالار دوم می باشد.در مرحله ی چهارم کاوش ها به یاد دوست از دست رفته ویار پر تلاشمان تالار دوم را به نام مقبل نام گذاری کردیم تا به نحوی حضور و تلاش ایشان در این غار را برای همیشه جاودانه و او را باز در کنار خود احساس کنیم.
عمق پست ترین قسمت غار 160 متر برآورد شد که مربوط به انتهای تالار دوم و جایی ست که حوضچه ای با آب نیلی رنگ وجود دارد. تلاش برای کشف قسمت های دیگری از این مجموعه در برنامه های آتی گروه قرار دارد و امکان کشف تالارها و تونل هایی دیگری در این مجموعه هم چنان به قوت خود باقی ست.
این است بهشت آهکی ما ...

از لحاظ کار غار نوردی می توان تلاش بر روی این مجموعه را کاری سخت و طاقت فرسا دانست به نحوی که در بالا آمدن از چاه 110 متری به علت معلق بودن در 70 متر از مسیر بسیار دشوار می باشد، دمای غار ثابت در حدود 8 تا 10 درجه بالای صفر است . به دلیل ریزش و خطرات احتمالی به دوستانی که قصد فعالیت بر روی این مجموعه را دارند توصیه می شود تا با آگاهی به فنون غار نوردی و با وسایل کامل به این مکان پای بگذارند.با تشکر از تلاش تمامی افرادی که در شناسایی این پدیده طبیعی ما را یاری نموده اند...


کونه کوتر: یعنی لانه ی کبوتران

مختصات جغرافیایی: n36 35 48.56 e 46 18 17.24
-------------------------
مطالب مرتبط با این غار:

2 comments:

    با تشكر از شما براي ارائيه مطالب قلايچي در وبسايتتون وسپاس براي دوست بسيار عزيرم مسعود رمضانزاده

     
    On ۱۲:۳۶ ابراهیم بیرامیان گفت...

    با سلام خسته نباشید.ازکزارش زیبایتان لذت بردم امیدوارم در اینده نزدیک با تهیه کروکی ونقشه برداری این غاررادر فهرست غارهای ایران ثبت کنید.