از ماست که برماست...


از ماست که بر ماست
فرهنگ کهن ما همواره پر از حکایت های آموزنده وگرانبها بوده که گه گاه به صورت طنزو یا طریق مختلف بیان شده.یکی از گونه های طنز آن حکایت های ملا نصرالدین است، مطمئنا شما این حکایت جالب را شنیده اید که: روزی ملا بر بالای درخت در حال اره کردن شاخه زیر پایش بود . شخصی که از آنجا می گذشت به ملا هشدار می دهد که ای نادان تا چند لحظه دیگر خواهی افتاد و الی آخر....
حکایت ملا و درخت، حال حکایت ما و طبیعت اطرافمان شده. آتش زدن درختان چشمه درازلشت دارآباد ، از بین بردن آلاله های تخت تلهرز دره ازگل ، ورود بولدزرها به کوهستانهای کشور بدون در نظر گرفتن عواقب آن. زنده زنده در آتش سوزاندن صدها لاک پشت، جوجه پرنده، مار و غیره در مردابهای حفاظت شده ، تنها و تنها گوشه کوچکی از تخریبی است که توسط ما به محیط پیرامونمان وارد می شود. جالب است که بخش مهمی از این اتفاقات توسط کسانی رخ میدهد که خود داعیه و پرچم داری حفاظت از طبیعت را بر دوش حمل می کنند. در برنامه نوروز امسال به جزیره قشم در کنار ساحل زیبای نمکدان جایی که محل تخم گذاری لاک پشتها می باشد .از افسر مسئول پاسگاه دریا بانی، در رابطه با فعالیت دیگر گروه ها درغار پرسیدیم در میان کلام خود به نکته ای اشاره کرد که: چند گروه تا جائی که چند تابلو گویای به پایان رسیدن مسیر و نشانه انتهای غار می باشد رفته و عکسهایی گرفته و علامت خود را نیز نصب نموده و .......
غار نمکدان، جدای از زیباترین غارها، یکی از سخت گذر ترین غارهای کشورمان نیز هست. این بدین معنی است که گذر از مسیرهای سخت و دشوار آن کار ساده ای نیست که گروهی به عنوان توریست ودر غالب تیم های گردشی وارد آن شده و با جا گذاشتن کیسه های زباله و یا با نوشتن رنگ بر در و دیوار آن از زیبائی های آن بکاهند. حال این پرسش از کسانی که مبادرت به این کار کرده اند: آیا بدون قرار دادن نشان و علامت گروهتان نمی توانستید به دیگران ثابت کنید که چه کرده اید؟ آیا چنانچه نشان و علامتتان از غار توسط دیگر گروهها بیرون آورده شود . مجددا خواهید توانست ادعای پیمایش غار نمکدان ، بزرگترین غار نمکی جهان را کنید؟
در دو سال گذشته سه بار غار دانیال و یک بار غار گل زرد از زباله پاکسازی شد. مطمئن هستیم که امروز مجددا به شکل اسفناک قبلی باز گشته اند . بسیاری از غارها همچون غار دانیال که جدای از چند دالان ساده در انتها، از یک دالان اصلی تشکیل گردیده که آن هم با وجود جریان آب به نخ رد زن نیازی ندارد. اما هر گروهی که وارد آن میشود با وجود نخ های نایلونی قبلی، نخی دیگر بر روی آن می کشد و در انتها نیز آن را جمع نمی کند.
دو سال قبل مسیر گروه ایتالیایی ها بر روی دیواره علم کوه توسط تعدادی از دیواره نوردان باز گشایی شد . نفرات گروه صعود کننده تنها به خاطر ایمنی، مقدار کمی بر عمق حفره های ایجاد شده توسط گروه قبلی افزوده بودند. به یاد داریم که دیگران در جلسه عمومی انجمن کوهنوردان با نقد و کنکاش در رابطه با آن حساسیت نشان دادند. چه خوب بود اگر هرکدام از ما به همین میزان نسبت به محیط اطرافمان حساسیت نشان می دادیم .
عقاب جوان اسیر شده درعکس خود گویای زنده ایست از ظلمی که از طرف ما بر دیگر موجودات وارد می شود. با چشمان تیزبین اش باید بهار و تمام زیبایی های آن را از پشت میله های فلزی به نظاره بنشیند . پیامی که ما با قیچی کردن شاه پر های این سلطان آسمانها برایش به ارمغان آورده ایم پیام " پرواز را به خاطر بسپار " بوده است. به امید اینکه شاهد شکوه پروازش بر فراز کوهساران باشیم.

2 comments:

    مجيد تو هم حال داريا!!
    آخه چند متر نخ و چندتا تابلو يادگاري حالا تو غار يا هر جاي ديگه چه اهميتي داره؟
    مگه خودمون تا همين چند سال پيش كم نخ كشيديم يا تابلو اين طرف و اونطرف جا گذاشتيم؟
    با همه اين حرفا ديگه مشكلات رو پشت سر گذاشتيم. به زودي تعداي غارنورد "آپ‌تو‌ديت" فرد اعلي بهتون نازل مي‌شن و ديگه مشكلي نخواهيم داشت.
    نشنيدي كه تيم غارنوردان منتخب!!!!!!! به اروپا اعزام شدند؟

     
    On ۲۳:۲۶ سعید هاشمی نژاد گفت...

    سلام و عرض ارادت خدمت دوستان دماوندی
    کاظم جان حالا تو چرا می زنی تو پر مجید!
    بنظر من گذشته ها گذشته باید به فکر الان بود آینده هم که ما چه بخواهیم و چه نخواهیم خواهد آمد. همه ما به نوعی در گذشته خطا کار بودیم اما الان باید به گفته مجید جلوی خطاهایی که الان رخ می دهد را بگیریم.