یاد وخاطره امیر احمدی و ویکتوریا کیانی راد


پرستو ابریشمی:
شش ۶ سال پیش در چنین روزی (16 مهر ) امیر احمدی و ویکتوریا کیانی راد دو دوست همنورد هم دوره من در باشگاه کوهنوردی دماوند در یک برنامه غار نوردی جان خود را از دست دادند و هرگز پیکر آنها از اعماق آن غار که عمیق ترین و صعب العبورترین غار ایران است بیرون نیامد . چرا ؟ ... چه شد ؟... و چرا چنین شد... سالهاست که راجع به آن بحث می شود که از حوصله این وب لاگ خارج است . اما آنچه که مهم است درس گرفتن از آن حادثه جهت عدم تکرار مجدد این گونه حوادث است . از آنجا که محافظه کاری در خون ما ایرانی ها است حاضریم از حقیقت بگذریم یا تا حد ممکن آن را کم فروغ کنیم تا مبادا گزندی شامل سازمان مورد علاقه ما نشود .


***
امشب در یک مراسم اختتامیه بودم . اختتامیه مراسم غارنوردی .. اکسپدیشن غارنوردی .. اتحادیه جهانی غارنوردی ... و باشگاهی که من در آن کوهنوردی می کنم مجری آن سمینار بود ... خیلی جالب بود در میان آن همه تشریفات و صحبت از مرام و مسلک ایرانی ... در بین آن همه جمعیت کوهنورد و غار نورد ... هیچ یادی از امیر و ویکتوریا ... جانباختگان برنامه غار نوردی سال ۱۳۸۱ که برنامه رسمی همین باشگاه بود به میان نیامد ... گویی آنها هیچ وقت از اعضای این باشگاه نبوده اند ...تا خاطر دوستان و مهمانان از یادآوری این حادثه مکدر نشود ... و تلاش من با دادن یادداشتی به یکی از مجریان جلسه راه به جایی نبرد

***

روحشان شاد
********************************
فاطمه واقف:
تجربه معلم سخت گیری که اول امتحان می گیرد بعد درس می دهد.
کارهای بزرگ انسانهای بزرگ می طلبد . بی گمان پیمایش غار پراو از جدی ترین برنامه های غارنوردی ایران در مقطع زمانی خود بود ه و عزیزانی که در آن حادثه جان خود را از دست دادند بعنوان پیشگامان برای همیشه در تاریخ غارنوردی خواهد ماند .جسارت و شهامت ایشان برای اجرای برنامه نو قابل احترام می باشد اما این حادثه برای همیشه بعنوان یک خاطره تلخ در ذهن جامعه غارنوردی و بخصوص اعضای باشگاه دماوند ثبت خواهد بود .
***
پرستوی عزیز بی گمان انتقاد شما بر من بعنوان مسئول اجرای اختتامیه کاملا وارد می باشد .والبته من از این اهمالی که صورت گرفت واقعا متاسفم .هر چند همانطور که از نزدیک شاهد بودی ؛ دلیل آن فشار کار ، محدودیت های موجود برای برنامه ریزی و اجرای مراسم اختتامیه بوده است . ولی قطعا این اهمال نه به عمد و نه به قصد کتمان ویا حتی کمرنگ کردن این حادثه تاسف بار بوده است .چرا که یکی از مهمترین آموزشها و دستاوردهای این اردوی بین المللی آموزش ایمنی و تبادل اطلاعات غارنوردان ایران و دیگر کشورها در زمینه صعود و فرود در بالاترین سطح امنیت بود.
با این وجود بر این باورم که این انتقاد بیش از من بر شما بعنوان دوست و همنورد امیر و ویکتوریای عزیز وارد می باشد .و با شناختی که از شما و توانمندی هایتان دارم بر این گمانم که برای یادمان این عزیزان کاری بیش از ارائه یک یاداشت، آن هم در اواسط مراسم اختتامیه از عهده تان بر می آمد .
در پایان برای این عزیزان آرامش ابدی آرزو می کنم و امیدوارم با آموزش تکنیکهای جدید و تحلیل فنی حوادث، در آینده جامعه کوهنوردی و غارنوردی ما هرگز شاهد چنین حوادث ناگواری نباشد .

مسئول اجرای اختتامیه اردوی بین المللی غارنوردی
فاطمه واقف

0 comments: