باشگاه ما

طبيعت يکي از بزرگترين دهانه‌هاي غارهاي ايران را در يک گودال قرار داده به طوريكه از فاصله بيشتر از بيست متر ديده نمي‌شود.
کسي که براي ديدن غار بزرگي با دهانه 45 متري که 12 متر ارتفاع دارد به اينجا آمده است خيلي تعجب مي‌کند که مجبور است محل دهانه را از اين و آن بپرسد و آن را نمي‌بيند.

روستاي سيد آباد در جاده فيروزکوه جايي است که جاده فرعي در سمت جنوب از جاده اصلي جدا شده و به سمت غار رود افشان مي‌رود.
راه خاکي ولي هموار اجازه مي‌دهد با هر نوع ماشيني خود را به روستاي رود افشان برسانيم و تنها 100 متر بعد از روستا پارکينگ کوچکي قرار دارد که محل پياده شدن است.
فاصله دهانه غار تا پارکينگ فقط 15 دقيقه سر بالايي بسيار ساده به سمت جنوب است.
مگر چه فاصله‌اي در اين زمان قابل پيمودن است که دهانه غار را نمي‌بينيم؟
طبيعت شوخي جالبي را براي بازديدکنندگان اين غار تدارک ديده و يکي از بزرگترين دهانه‌هاي غارهاي ايران را در يک گودال به گونه‌اي قرار داده است که از فاصله بيشتر از بيست متر ديده نمي‌شود. اين موضوع اشکال بزرگي براي کساني که دوست دارند از دهانه اين غار عکسي به يادگار ببرند ايجاد مي‌کند. براي عکاسي از دهانه اين غار به لنز وايد با زاويه‌اي بيشتر از 120 درجه و يا دوربين پانوراما نياز است.
با عبور از دهانه اين غار که بعد از غار ايوب و غار اسپهبد خورشيد سومين دهانه بزرگ در غارهاي ايران است وارد تالاري مي‌شويم که بزرگترين تالار شناخته شده در ميان غارهاي ايران است.
تالاري در ابعاد 100در 80 متر و به ارتفاع 25 متر که کف آن با شيبي نزديک به 30 درجه به پايين مي‌رود. در انتهاي تالار آثار بنايي باستاني نشان از استفاده قديمي بشر از اين محل دارد که با وجود نظريه‌هاي مختلف هنوز کار علمي و تخصصي بر روي آن انجام نشده است.
به جز راه اصلي که کاملا شناخته شده است چند راه در ابتداي غار وجود دارد که در بعضي از آنها راه تا حدي مشکل مي‌شود به صورتي که براي افراد ناآشنا به غارنوردي مي‌تواند خطرناک باشد.بيشترين مقدار رسوبات آهکي در ابتداي مسير به چشم مي‌خورد و در ادامه هر چند غار از زيباييهاي مخصوص به خود برخوردار است ولي از نظر رسوبات آهکي چندان غني نيست.سطوح لغزنده در قسمتهاي پر شيب و ترس از تاريکي در تالارهاي بزرگي که نور چراغ قوه‌ها ابعاد آن را به طور کامل روشن نمي‌کند باعث هيجان کاذبي است که لذت غار نوردان مبتدي و توريستها را دو چندان مي‌کند.
در ميانه غار مسير فرعي وجود دارد که به تالار آب )تالار آناهيتا) مي‌رسد. اين قسمت ديدني، از مسير پيمايش غار کاملن مجزاست بصورتي که بسياري از بازديدکنندگان غار اينجا را نمي‌بينند.
520 متر بعد از دهانه بزرگترين غار ايران به انتها مي‌رسد ولي براي ماجراجوياني که دوست دارند درون غارهاي پر پيچ خم و سخت گذر فعاليت کنند چند دهليز بسيار تنگ وجود دارد که هر کدام با طولي بين 10 تا 20 متر مجددن به تالار انتهاي غار باز مي‌گردد.
در ميان طبيعت‌گرداني که از اين غار ديدن کرده‌اند کمتر به کسي برخورده‌ام که تجربه پيمايش غار رودافشان را يک تجربه استثنايي نشمرد. بيشتر افراد پس از خروج از غار حضور در حجم بزرگ تاريکي و فضاي وهم انگيز تالارهاي بزرگ غار را مانند رويا به خاطر مي‌آورند و درخواست تکرار آن را دارند.
به‌تازگي در اين غار نور مصنوعي نصب شده است. هر چند با اينكار بازديد از غار عموميت بيشتري پيدا كرده است ولي فضاي تاريك و وهم‌انگيز و استثنايي غار نيز از بين رفته است.
كساني كه خواهان هيجان بيشتري هستند مي‌توانند با درخواست از متصدي مربوطه براي خاموش كردن نورها لذت بيشتري را تجربه كنند.