باشگاه ما

تمثيل بي مثالي است نام اشترانكوه

براي اين رشته كوه ، كه ديدن آن كارواني از شتران رابا جهازها و كوهان ها به ذهن تداعي مي كند، كارواني بی ساربان و كاروان سالار. كارواني از قله ها سلسله وار در پي هم ، برآمده از زمين، ايستاده در راستاي قرون، كارواني سنگ شده، فسيل شده، به كدامين دعا يا نفرين؟ ايستاده در انتظار مسافري، رهروي ، ره گم كرده اي ، جوينده اي؟ چشم انتظار تردستي، سارباني و رونده اي . اما افسوس كه از دور خويش را نديده است كه سحرو فسون قامتش را دريابد.
او شمايل خويش را تنها در آئينه گهر(دریاچه گهر) ديده است. شايد براي ديدن رخ خويش و رفع تنهائي ، آئينه گهر راآفريده است. و آنها را كه از گام نهادن بر ستيغ قله هايش مي هراسند، از ساده ترين طريق به سمت خويش مي خواند تا در كنار بلندترين قله اش بياسايند و همچون گهر ، آئينه رخ قله هايش شوند.
هيبت و زيبايي اشتران كوه از آن چهره اي شكوهمند ساخته است و از نظر صعود خط الرأسي بايد آنرا يكي از مشكل ترين مسيرهاي ايران دانست. در تمام مسير با سنگ و گرده و تيغه هاي سنگي روبرو مي شويم و بي جهت نيست كه به آن لقب «آلپ ايران» را داده اند.
تنها چند قله از مجموع قله ها درزمستان صعود شده است.

موقعیت جغرافيائي :
رشته كوه اشترانكوه از جنوب شهر دورود ، شروع شده و در امتداد جنوب شرقي از روستاي خليل آباد، در 40 كيلومتري جنوب غربي اليگودرز گذشته و سر انجام به جاده خاكي شوله آباد منتهي مي شود . عرض آن بين 2 تا 12 کیلو متر و مساحت آن معادل 1300 کیلو متر مربع است. بيش از 40 قله روي خط الرأس ديده مي شود. كوهنوردان با 16 الي 17 قله مهم و مرتفع آن آشنا هستند. اشترانكوه رشته كوهي است تماماً صخره اي ، به طوري كه از پازن پير تا انتهاي خط الرأس مسيري كه درآن نياز به سنگ نوردي نباشد ديده نمي شود.
خط الرأس در مسير خود گاه ارتفاع مي گيرد گاه پيچ مي خورد و ارتفاع كم مي كند و باز مجدداً اوج مي گيرد. اين رشته كوه در سمت جنوبي، ديواره اي و اغلب ريزشي است و در جهت شمالي خود صخره اي با شيب زياد و گاه همراه برف و يخ می باشد، که راه را بر تراورس مي بندد.
قلل مهم اين رشته كوه از شمال به جنوب عبارتند از:
1ـ كلوريد 2ـ پازن پير 3ـ گل گل 4ـ گل گهر 5ـ سنبران 6ـ كول لايو 7ـ ميرزائي 8 ـ فيالستون 9ـ لِگه 10ـ سرآب شاه تخت 11ـ سوزني مهرجمال 12ـ قله مهرجمال 13- تخت شاه 14-پياره دره تخت 15ـ پياره كمندان 16ـ ازنادر 17ـ شاه تخت کمندان 18ـکول جنون .
كه در فواصل اين قلل ، قله هاي متعددي وجود دارد كه مجموعه آنها 42 قله ديگر مي باشد . اشترانكوه بدون ترديد يكي از زيباترين جلوه هاي طبيعت كوهستان ايران است . چرا كه با داشتن قلل مرتفع و يخچالهاي طبيعي دائم و چشمه ها و سرابهاي فراوان و چمنزارهاي زيبا و مناظر بديع آورد گاه مشتاقان كوه و كوهنوردي است و صعود از آنها رؤيايي شيرين براي هر كوهنورد است.

اولين صعودها بر روي قلل اشترانكوه :
1ـ اولين صعود قله سنبران توسط تيمي از خمين به سرپرستي امير جلالي و راهنماي منطقه به نام مشهدي رضا تيوني در سال 1355 با امكانات و وسايل نا چيز انجام شد . ( 4150 متر )
2ـ در زمستان همين سال يعني 1355 آقايان علي طاهري و محمود فولادي ، عباس اصغري و يكي از اهالي روستا به نام علي پنجشنبه تيوني قصد صعود سنبران را داشتند كه تا چشمه گل گل بيشتر پيش نرفتند .
3ـ صعود قله سنبران در سال 1356 توسط گروه دالِ تهران به سرپرستي محمود مرتضوي انجام گرفت .
4ـ دو روز بعد از تيم دالِ تهران تيمي از اراك به سرپرستي علي طاهري و همراهي راهنماي منطقه كه مشهدي رضا تيوني بود بروي قله سنبران ايستادند .
5ـ اولين صعود قله گل گل توسط يك تيم به سرپرستي ناصر خوشه چين و همراهي علي محمد پور و 2 تن ديگر در سال 1357 انجام شد . ( 4050 )متر
6ـ صعود برروي قله ميرزايي به سرپرستي دكتر فريدون بياتاني ويك تيم ديگر هادي فَدَوي و چند تن ديگر، که موفق به صعود نشدند . ( 4080 )متر
7ـ اولين صعود قله ميرزائي به همراه 11 نفر به سرپرستي علي طاهري در سال 1373 انجام شد.(4080 )متر
8 ـ اولين صعود قله كول جنون توسط تيمي به سرپرستي ابراهيم بابائي و آقايان محمد پور و مرحوم ناصر خوشه چين انجام شد . (3800 متر)
9ـ اولين صعود شاه تخت به سرپرستي علي عظيمي به همراه ايرج بيات توانستند اين قله را صعود كنند . ( 3820 )متر
10ـ صعودي به سرپرستي ناصر خوشه چين وچند تن ديگر بر روي قله پياره كمندان انجام شد كه اين تيم با شكست مواجه شد .( 3830 )متر
11ـ بعد از آن تيمي به سرپرستي علي طاهري 3 مرتبه در طي 3 سال فعاليت خود را بر روي قله پياره كمندان انجام دادند كه باشكست روبرو شدند .
12ـ اولين صعود قله پياره كمندان توسط تيمي به سرپرستي علي طاهري از اراك در سال 1378 با موفقيت انجام شد كه اعضاي تيم، علي طاهري سرپرست ـ علي حكي ، محمود فولادي ، علي اميني ، رحمان شاهسواراني ، جلال اعتمادي بودند . ( 3830 متر )
13ـ اولين صعود قله ازنادر به سرپرستي جلال اعتمادي در سال 1379 انجام شد. (3760 )متر .

پیمایش ناموفق خط الراس اشترانکوه:
... طي صعودي كه درمورخه 28/3/81 (تابستانی) برروي خط الراس اشترانكوه به مــدت5 روزانجام شد،كه اعضاي تيم متشكل از آقايان علي حكي ،محمدنظام آبـادي ومصطفي عباسي بودند،پس از شناسايي تصميم برآن شدكه زمستان همان ســــال توسط همان گروه اين مسيردوباره صعودشود، در27دي ماه 81 كاررا ازمبدا صعود، از شهرستان درود- (سرچشمه ،گردنه پنبه كار)پس از آمادگی های لازم وتدارکات آغاز کردیم.
بدلیل كم بودن نفرات تيم وطولاني بودن مسير وكوله هاي بسيار ســنـگيــن ،كه وزن كوله ها به30 كيلوگرم مي رسيدبه کندی حرکت می کردیم. درسرماي شديدوباد وكولـــاك قله های كلوريت وپازن پير را صعود کردیم وبا گذر ازتيغه فني ومشكل گل گل در بين راه پاي يكي ازافـرادتيم دچار سرمازدگي شد ومامجبورشديم بعد از صعود قله ی گل گل ، به سمت پناهگاه چال كبودواقع در زیر قله های (گل گل ،گل گهر و سنبران) سرازير شويم.
بارسيدن به پناهگاه يك شب رادرآنجااستراحت كرديم به علت سرمازدگي پاي يكي ازهمنوردان ازصعودخط الراس صرف نظركرديم،صبح روزبعدشرايط جوي عوض شد،بادبه قدري شديدبودكه افرادراازروي زمين با آن كوله پشتي هاي سنگين 2الي 3مترجابجامي كرد و به زمین می کوبید .
بااين حال بااعضاي تيم به سوي پايين حركت كرديم،به دليل سرمازدگي پاهای دوستمان مجبوربه حمل كوله پشتي اش شديم. بالاخره به ايستگاه راه آهن دربند رسيديم و سريعا باقطاربه اراك مراجعت كرديم. طي تماس تلفني ازداخل قطارباآقاي دكتر بياتاني پزشك وكوهنورد با تجربه شهرمان مقررشد كه به محض رسيدن به راه آهن اراك همنوردآسيب ديده به بيمارستان انتقال يابدو از بروز صدمات جبران ناپذيركه شايدمنجربه قطع پامي گرديد جلوگيري بعمل آيد.
(شکست عدم پیروزی نیست،تاخیردرپیروزی می باشد)
پس ازشكست درانجام برنامه نااميدنشديم ودرزمــستان 82 بـه تـــمريـــنات خود وشناسايي بيشترقله هاي خط الراس ادامه داديم به طوري كه از شهر اراک يك روزه يكي ازقله هاي اشترانكوه راصعودودوباره به اراك برگشتيم.آمادگي افراد واقعا زيادشده بود.
درآذرماه سال82 يك تيم سه نفرمتشكل ازآقايان محمدرضانظام آبادي،مصطفي عباسي وعلي حكي، يك بارگذاري به روي قله ميرزايي كه 4080مترارتفاع داردانجام دادند، زيرا رمزموفقيت، صعوددرحمل كوله پشتي هاي سبك ارزيابي شده بود.

بازهم به تمرينات خودادامه داده ودراسفند82 آقايان علي حكي،كاظم فريديان ومصطفي عباسي اقدام به صعود وبارگذاري روي قله پياره كمندان كرديم. متاسفانه در بازگشت از قله آقاي كاظم فريديان هنگام فرود از يك ديواره يخي به علت ضايعه قبلي در ناحيه شانه مجددا دچار در رفتگي شانه شده و از شركت در برنامه هاي بعدي بازماند.لازم به ذكراست كه قله پياره كمندان يكي ازمشكل ترين قله هاي خطالراس اشترانكوه مي باشدكه تيم هاي متعدد بعداز پنج مرتبه تلاش توانستند درزمستان 1378آن راصعود كنند.
در19 اسفندماه تصميم گرفتيم درقالب يك تيم دونفره پیمایش خط الراس اشترانكوه راانجام دهيم در حاليكه بارهايي كه جاسازي كرده بوديم براي مصرف سه نفربود، يكي ازكوهنوردان هيئت كوهنوردي كه آقاي عابدحقدادي نام داشت قرارشدمقداري ازبارهاي ماراتاابتداي خط الراس كمكمان بياورد.

روزسه شنبه 19 اسفندماه:
بالاخره ساعت 6 بعدازظهرباقطارازايستگاه راه آهن اراك بـــه طــرف ايــستــگاه دربند(روستاي تيون)حركت كرديم. ساعت 9:45 همان شب به قرارگاه کوهنوردی روستای تيون رفتيم وشب راآنجاسپري كرديم.

چهارشنبه 20 اسفندماه:
ساعت 8 صبح به طرف جانپناه گل گل حركت كرديم باد نسبتا شديدي مي وزيد. ساعت11:35 دقيقه به جانپناه رسيديم بعدازاستراحتي كوتاه دوباره به طرف جانپناه چال كبودبه راه افتاديم.در مسیربين جانپناه گل گل وجانپناه چال كبود يالي معروف به "يال گرده ماهي" وجودداردكه ابتداي آن گل گل وانتهاي آن چال كبود مي باشد.روی يال گرده ماهي سرعت بادبه قدري بودكه نمي توانستيم روي پاهايمان بايستيم. بعدازپشت سرگذاشتن يال گرده ماهي درساعت 3:15 دقيقه بعدازظهربـــه پناهگاه چال كبود رسيديم. بعلت بادوكولاك شديددرب پناهگاه كنده شده بودوداخل پناهگاه رابرف به ارتفاع يك مترپركرده بود.
باتمام خستگي به محض رسيدن، مشغول كندن برفهاي سفت ويخ زده شديم پس ازحدود يك ساعت تلاش موفق شديم به اندازه محل نصب يك چادردرداخل جانپناه آماده كنيم وشب رادرجانپناه بگذرانيم.

پنج شنبه 21 اسفندماه:
روزبعد مورخه 21 اسفند82 هوابسيارنامساعد بود به طوري كه جانپـناه رابـــاد مي خواست ازجابلند كند، درانجام صعود تردید داشتيم ولي ازآنجاكه سال گذشته مادراين برنامه باشكست مواجه شده بوديم وبارگذاري هايي راكه درپاييزوزمستان انجام داده بوديم وپس ازتمرينهاي بسياروجدي ونداشتن موقعيت دیگر براي صعود زمستاني،تصميم نهايي خودراگرفتيم كه به كارخود ادامه دهيم وحداقل يك يا دوقله جلوتربرويم واگردرراه به مشكلي برخورديم برگرديم.
بالاخره باآقاي عابدحقدادي كه زحمت بارهاي ماراكشيده بودخــداحــافظي كرديم. ساعت9 صبح به طرف قله سنبران حركت كرديم. ساعت 11:45صبح روي قله سنبران بوديم حال درابتداي خط الراس قرارداشتيم بي خبرازشرايط جوي، تيغه هاي سخت،نقاب برفي ها،ديواره ها،يخچالها وبهمن ها و... .
بعدازگرفتن عكس به راه افتاديم وساعت 2:10بعدازظهربه روي قله ميرزايي رسيديم،به محل بارگذاري اول.
مقداري ازبارهايمان راكه لازم داشتيم ازمحل جاسازي شده برداشته وداخل كولهايمان قرارداديم. اين وسايل شامل كنسروها، کپسول گاز(یکبار مصرف) سوپ آماده وتنقلات بود.
با گرفتن عكس ازروي قله ميرزايي به طرف فيـــالستـــون حــركت كرديم. ساعت 3:30بعدازظهرقله فيالستون راصعود كرديم درپايين ترازقله پشت سنگي جاي چادري راپيداكرديم ودرآنجاچادرزديم. بادبسيارشديدي مي وزيد. باتلاش زيادچادررابرپاكرديم وشروع کردیم به خشك كردن وسايلمان درداخل چادر.شب راباصداي وزش بادشديدسپري كرديم.

روزجمعه 22 اسفندماه:
ساعت 6:30 صبح ازخواب بيدارشديم. بعدازصرف صبحانه وبا وجود باد وسرماي شديد كه كارمان را دشوار مي كردچادرراجمع كرديم و مشغول گذاشتن وسايلمان به داخل كوله پشتي شديم.
ساعت 8:00 صبح به راه خودادامه داديم. باصعودقله فيالستون كه اولين صعود زمستاني برروي اين قله بود روحيه ما براي صعود قله بعدي بيشترشد.
براي صعودقله لــگــه بايد بسياري ازقله هاي كاذب راصعود مي كرديم ودوباره فرود مي آمديم. ازتيغه ها ونقاب برفي هاي وحشتناك وصعب العبوربايد مي گذشتيم تا به قله اصلي برسيم به هرحال به سوي قله لـگـه به راه افتاديم كه يكي ازفني ترين مسيرهاي عبورازخط الراس اشترانكوه مي باشد. دلـشوره واضطراب ســراســروجودمان را فراگرفته بود كه آياازاين منطقه مي توانيم عبوركنيم يا خير؟ چون با جانمان برابري مي كرد.
با پشت سرگذاشتن قله هاي كاذب وتيغه هاي واقعا باريك وخطرناك وردشدن ازيخچالهايي باشيب تند باوسايل فني بالاخره درساعت 12:15 ظهر موفق به صعود قله لگه شديم كه تا به حال درزمستان صعود نشده بود.
قله لگه ازسنگهاي ريزشي وسنگهاي بزرگ معلق كه باكوچكترين فشاري به حركت در مي آيند تشكيل شده است. پرتگاههاي 300 متري به طرف درياچه ی يخ زده گهرويخچالهاي باشيب تند به طرف شهرستان ازنا وتيغه هايي كه مانند لبه چاقو تيزوبرنده هستند وسنگهاي ريزشي آن كه احتمال خطررا صد چندان افزايش مي دهد. پس ازصعود قله با م شكل اساسي فرود ازآن مواجه بوديم.
درپشت قله بعلت وزش باد وتابش نورآفتاب درروزهاي قبل، برف زيادي نداشت. مسيري راكه درتابستان شناسايي كرده بوديم درپيش گرفتيم كوله هايمان رابه زمين مي گذاشتيم وجاهايي راكه باسنگ درگيري داشتيم رد می كرديم ونفربالايي كوله ها راتوسط كلنگ يا طناب به فردپاييني منتقل می كرد وخود را به نفرپايين ترمي رساند.
قله لـگـه رابامشكلات زيادي كه داشت فرود آمديم. (البته بدون طناب) وخود را براي صعود قله مهروجمال آماده كرديم. استراحت كوتاهي انجام شد وبه راه افتاديم. بازهم صعود قله هاي كاذب باتيغه هاي فراوان ادامه داشت.
تا بالاخره به قله مهروجمال رسيديم، قله مهروجمال هم تابحال درزمستان صعود نشده بود بدنبال آن قله بعدی را که پیاره دره تخت نام داشت را صعود کردیم و بعدازگرفتن تعدادي عكس به پايين قله به سمت پياره كمندان حركت كرديم. تاجاي چادري براي خوابيدن پيداكنيم. هواابري شده بود،شدت باد كم شد واحتمال بارندگي وجود داشت.
سريعا محلي رابراي چادرزدن كه درجايي پست قرارداشت انتخاب كرديم چادرراآماده كرديم ومتوجه شديم كه تيركهاي چادررادرزيرقله فيالستون جاگذاشته ايم (جاچادرشب اول).
نه راه برگشتي است كه آن را بياوريم ونه بدون تيرك مي توانيم چادررابرپاكنيم. چاره اي انديشيديم، يك حلقه طناب 9ميل همراه خود داشتيم. طناب را بازكرديم وازراس چادر عبورداديم ودوطرف طناب راكشيده وبه صخره هاي اطراف متصل كرديم وطنابچه چهارطرف چادررابا كلنگ وتبريخ مهاركرديم. وبه هرنحوي كه شد فضايي براي نشستن درداخل چادر ايجاد كرديم، يكي، دوساعت بعد ريزش برف شروع شد،برفي كه روي چادرمي نشست چادررابه سمت پايين مي خواباند وبايد هرساعت يكبارازچادربيرون مي رفتيم وبرفها راازروي چادر مي تكانديم شب رابه سختي خوابيديم يابهتراست بگويم اصلا نخوابيديم.


روزشنبه 23 اسفندماه:
باروشن شدن هوابيرون رانگاه كرديم. حدود70 سانتيمتربرف باريده بود. بازهم ريزش برف ادامه داشت ومه به قدري شديد بود كه فاصله 2 متري را نمي ديديم وقادربه تشخيص چيزي نبوديم، تصميم گرفتيم داخل چادربمانيم تا شرايط جوي بهترشود. به قيافه هاي نگران يكديگر نگاه مي كرديم ولبخندهاي زورکی براي حفظ روحيه به يكديگر مي زديم.
در داخل چادر براي هم جک تعریف مي کردیم تا نگراني ها واضطراب راازخود دوركنيم بااين حال هنوزهم نگران آينده بوديم زيرا نه راه برگشت داشتيم ونه راه صعود كردن، به هرحال مجبوربه ماندن يك روزديگردرآن شرايط سخت شديم.

يكشنبه24 اسفندماه:
صبح كه ازخواب بيدارشديم ازدرون چادربيرون رانگاه كرديم هواخوشبختانه نيمه ابري بود وريزش برف متوقف شده بود ولي باد شديدي مي وزيد وبرفهاي پودري راجابجا مي كرد. دراين حال صبحانه راخورديم و وسايلمان راجمع كرديم، اين باربادقت زياد جاي چادررانگاه كرديم تا چيزي جا نگذاريم. ساعت 8 صبح به طرف قله پياره كمندان يكي ازسرسخت ترين قله هابه راه افتاديم هوا روبه بهبودي بود شيب بسيارتندي را بالامي رفتيم.
مشكل بودن مسير،خستگي را پديداركرده بود.به هرقيمتي كه بود توانستيم درساعت 10:5 قله پياره كمندان راصعود كنيم به روي قله كه رسيديم با تلفن همراه با نفراتي كه ازقبل دراراك هماهنگ كرده بوديم تماس گرفتيم وسلامتي خودرابه آنان خبرداديم شرايط جوي روي قله پياره كمندان بهترشده بود.محل بارهايمان راپيداكرديم وموادغذايي وكپسول گازكه يكي ازمهمترين وسيله هايمان بود رابرداشتيم وباهماهنگي ونظرات همديگر تصميم گرفتيم به صعودمان ادامه دهيم، قله بعدازپياره،ازنادرنام دارد. پياره رابه قصد صعود ازنادرفرود آمديم.
دراين فرود به قدري ارتفاع كم مي كنيم كه به ارتفاع زير3000مترمي رسيم ودوباره بايد صعود مي كرديم، مسيرقله ازنادر هم شيب تندي دارد ولي تيغه اي نيست وفضولات خرس وحيوانات وحشي ديگربه فراواني درطول مسيريافت مي شود.
ساعت 3:20 قله ازنادررا صعود كرديم وبه طرف شاه تخت وتخت شاه براي پيداكردن جا چادرسرازيرشديم. ساعت 4:10 مكاني رابراي برپاكردن چادرانتخاب كرديم مثل شب قبل چادررا برپاكرديم . شب داخل چادربوديم كه دوباره ريزش برف شروع شد اين باربرف باشدت زياد مي باريد ماهم باچادربدون تيرك هرلحظه نگران ترمي شديم بالاخره باخوردن شام كيسه خواب هارابازكرده وخوابيديم هرلحظه كه بيدارمي شديم با وارد كردن ضربات به ديواره چادربرفهاي روي چادررامي ريختيم درتمام طول شب برف مي باريد ما نگران فرداي آن روزوامتداد خط الراس بوديم.

دوشنبه 25 اسفند ماه:
حوالي صبح به مشورت باهمديگرپرداختيم كه اگرراه آمده رابرگرديم، بايد قله ازنادر وقله پياره كمندان را صعود وسپس قله تيركستان راصعود كنيم تابه پايين برگرديم ازداخل تنگه تونل برفي كه بزرگترين بهمن هادرسطح ايران دراين تنگه فرو مي ريزد هم صرف نظر كرديم.
به طرف درياچه گهرهم اگر مي رفتيم مي بايست طول خط الراس رابه سمت گردنه پنبه كارادامه مي داديم، به ناچارتصميم به ادامه كارگرفتيم. ساعت 7:30 باخوردن اندكي صبحانه وبااضطراب زياد به صورتي كه ده قدمي خود رانمي ديديم فقط امتداد تيغه هارا گرفته وحركت مي كرديم.
برف همچنان مي باريد وما خسته ترازروزهاي قبل وبامشكل چادروخيس شدن كيسه خوابهايمان ولباسهايمان، كه وزن كوله ها راسنگين كرده بود.با مشقت زياد هنگام فرود شاه تخت متوجه شديم كه باوجود مه وبرف وكولاك شديد توانستيم قلل تخت شاه وشاه تخت راكه فاصله كمي باهم داشتند صعود كنيم .وضعيت رابحراني تشخيص داده وبه اميد رسيدن به جان پناه كول جنون به اواسط خط الراس بين شاه تخت وكول جنون پيش رفتيم تا شايد بارسيدن به چال سياه وازآن جا به جان پناه وبااستراحتي حداقل يك روزه وهوايي بهتر بتوانيم آخرين قله خط الراس (كول جنون) را درنورديم.
حال ديگرروحيه مان دوچندان شده بود وبه سمت پايين حركت مي كرديم، باوجودي كه حدود يك متربرف روي برف كهنه باريده شده بود وباوجود بهمن هاي معروف اين منطقه به حركت خود ادامه داديم، تقريبا هنگام حركتمان باوجود شيب به سمت پايين به شعاع 10الي 15 متربرف باريده شده باسرعتي ملايم باماهمسفربود كه هرلحظه ترس واسترس مارابيشترمي كرد. بالاخره به چال سياه رسيديم .ساعت حدودا 5 بعدازظهربود، ازراه معمول اگربه صعود قله كول جنون مي رفتيم چون منتهي به دره اي پرشيب مي شد صرف نظركرديم.
دراين صورت تصميم گرفتیم ازروي هرمهايي كه منتهي به جان پناه كول جنون مي شد حركت كنيم، بعد ازردشدن ازهرمها به اميد رسيدن به جان پناه متاسفانه بعلت مه بودن وعدم ديد كافي جان پناه راپيدانكرده وبا وجود تاريك شدن هوامجبور به بيواك كردن دركنارسنگي كتيبه اي شكل شديم. هردو زيراندازهايمان راروي هم گذاشته وزيرخود قرارداده وپوش دوم چادررا روي خود كشيديم وبامصرف مقداري تنقلات وبيسكويت ونوشيدني كه ازشب قبل آماده كرده بوديم شب رابه صبح رسانديم.

شنبه 26 اسفندماه:
صبح زود باوجود آنكه پلك برهم نزديم وباترس اينكه راه برگشت راگم كنيم وباصرف نظرازصعودآخرين قله اشترانكوه به حركت خود ادامه داديم تابه پايين برسيم.
باشناختي كه قبلا ازمسير داشتیم موفق به پيدا كردن آن شديم برف همچنان مي باريد، نهايتا ساعت 8:30 صبح به محل شكارباني روستاي كمندان به ریاست آقاي دهقان رفتيم، خسته وكوفته وارد خانه شديم، خانواده آقاي دهقان متحيراز ورود ما به روستاي كمندان شده بود.هردو در اتاق به سمتي درازكشيده بوديم،بعدازيك ساعت استراحت بدليل اینكه دراين روستاتلفن همراه کارآیی نداشت به مخابرات روستارفتيم و آقاي دكترفريدون بياتاني راازجزئيات برنامه باخبر كرديم.
با توجه به اينكه دكتربياتاني تيم ويژه اي رابراي امدادونجات مادرنظرگرفته بود ايشان رامطلع ساختيم.
بعدازخداحافظي وتشكرازآقاي دهقان ساعت 12ظهربه شهرستان ازنارسيديم، برف همچنان مي باريد، بالاخره باقطارازشهرستان ازنابه طرف اراك حركت كرديم.
ساعت 4:30 بعدازظهر كه شب چهارشنبه سوري بود به ايستگاه اراك رسيديم ومورد استقبال دوستان وهمنوردان عزيزمان قرارگرفتيم.
رمزموفقيت اين برنامه رابارگذاري بروي قله ها وتمرينات مداوم وپي درپي خود مي دانيم.دراين برنامه موفق به گرفتن 26 قطعه عكس رنگي و36 قطعه اسلايد شديم كه تا حدودي معرف اين صعود مي باشد، به اميد انجام صعودهاي بهتر..

اعضای تیم دو نفره:

1- سید علی حکی (سرپرست برنامه)

2- مصطفی عباسی

***********

لازم به ذکر است در جشنواره کوهنوردی که توسط انجمن کوهنوردان ایران در تاریخ 7و8 خرداد 1383 درسالن آکادمی المپیک تهران، برگزار شد این برنامه بعنوان برترین صعود فنی کشور از سال 1379 تا1382 شناخته شد.