بر اساس آخرین تماس گرفته شده از برودپیک در 23 فوریه 2007 – 4 / اسفند / 85 – گزارش زیر ارسال شده است .
" سیمون مورو و شاهین امروز ( 23 فوریه ) ، در هوائی بسیار عالی ، کمپ اصلی را ترک می کنند و به کمپ 1 می رسند ، در مسیری که از برف تازه پوشیده شده است ، هوا هنچنان خوب است و بهتر نیز می شود ، بنابر این دو کوهنورد بی وقفه خود را به کمپ 3 در ارتفاع 7200 متری می رسانند .
با رسیدن به کمپ 3 آنها در می یابند که کمپ بطور کامل از بین رفته است و محل کاملا صاف است و بجز یخ هیچ چیز مشاهده نمی شود . بعد از تلاش برای یافتن کمپ ( تلاشی که چندین ساعت بطول می انجامد ) نهایتا مجبور به بازگشت به کمپ 2 می شوند و در ساعت 10 شب به وقت محلی در کمپ 2 هستند .
در تمامی ساعاتی که گذشته ، هیچ آبی مصرف نکرده اند ( فقط تنفس در این ارتفاع باعث می شود بدن روزانه 4 لیتر آب از دست بدهد . )
آنها در حال حاضر سعی دارند تا حد امکان آب بنوشند حتی نوشیدن را برخوردن ترجیح می دهند .
سیمون هوا را بسیار بسیار سرد اطلاع می دهد .
کوهنوردان صعود های زمستانی گزارش می کنند که هوا در ماههای زمستان بد بوده است . منابع اطلاعاتی منطقه نیز این مدعا را تائید می کنند . " فرناندو گاریدو " که نخستین صعود انفرادی زمستانی بر 8000 متری ( چوآیو ) را داشته در بازگشت از قله چوآیو در سال 1988 می گوید که سردترین شب زندگیم را گذرانده ام . سیمون و شاهین نیز بدترین زمستان را در برودپیک تجربه کرده اند .
حال سئوال این است که " تاکجا به این کار ادامه خواهند داد ؟ "
آیا سیمون همچنان بدنبال فتح قله است ؟ .... شاید

در سال 2003 سیمون مورو ، برودپیک را مستقیم از کمپ اصلی صعود کرد .وی در کمپ 2 فقط برای 4 ساعت توقف داشت و بلافاصله به قله رفت . اما در این وقت از سال تفاوت این است که هوا زود تاریک می شود و زمان کمتری برای حمله به قله وجود دارد .
او گزارش می کند . " ما در طی 8 ساعت آینده تصمیم خواهیم گرفت که چه کنیم . اگر هوا خوب باشد ، یک حمله دیگر به سمت قله خواهیم داشت . "

0 comments: