آخرین تلاش - بازی تمام شد
جمعه، اسفند ۰۴، ۱۳۸۵ by S.M.S
با بازگشت به کمپ اصلی سیمون جزئیاتی را در مورد آخرین تلاش انجام شده اعلام می کند .
خورشید غروب کرده بود و ما همچنان در حال صعود بودیم .....
دیروز در حالیکه آسمان کاملا آبی بود و هیچ بادری نمی وزید از خواب برخواستیم ، بلافاصله سازماندهی کار برای حمله به قله آغاز شد ، می دانستیم که کمتر از 2 روز هوای خوب خواهیم داست این موضوع ما را مجبور می کرد مستقیما از کمپ اصلی به کمپ 3 رفته و صبح روز بعد را برای حمله به قله در نظر بگیریم . در ساعت 8 صبح بود که کمپ اصلی را ترک کردیم ، برف زیادی مسیر را پوشانده بود و رسیدن به کمپ 1 کار سختی بود در حدود 30 دقیقه در کمپ 1 استراحت کردیم و سپس راهی کمپ 2 شدیم ، ساعت 3 بعد از ظهر به کمپ 2 رسیدیم ، وسایل را جمع و جور کرده ، کارهای اولیه را انجام دادیم و به سرعت راهی کمپ 3 در ارتفاع 7200 متری شدیم . هرچه ارتفاع می گرفتیم بر شدت باد افزوده می شد و دما هم کاهش می یافت ، حتی به 40- نیز رسید . خورشید غروب کرد اما صعود ما همچنان ادامه داشت ...
در تاریکی به کمپ 3 رسیدیم ، کاملا سرد و یخ زده ....
در تاریکی یخها را با تبر شکستیم . سعی کردیم کمپ بر پا کنیم اما سکوی برپائی کمپ کاملا ناپدید شده بود ، باد فقط یخ ها را برجای گذاشته بود و هیچ مکان مسطحی برای برپائی کمپ پیدا نمی شد . یخ ها را با تبریخ شکستیم اما دستها ، بینی ، لبها و صورتمان کاملا یخ زده بود . سر انجام تصمیم گرفتیم کوله های سنگین مان را برداریم و سریع خود را به کمپ 2 برسانیم . در ساعت 22:30 شب خسته و از نفس افتاده وارد چادرهایمان شدیم . در یک روز 2500 متر صعود کردیم و 700 متر پائین آمدیم ..... . در زمستان !!!
باد در حین شب افزایش یافت و اجازه خوابیدن را از ما گرفت . با آغاز روز بر ما روشن و واضح بود که دسترسی به قله غیر ممکن است در این هوای سرد و با این باد شدید عزیمت به سمت قله می توانست یک نوع خود کشی باشد ، تصمیم گرفتیم به کمپ اصلی باز گردیم و تمام وسائل و تجهییزات را با خود ببریم . پس از 2 ماه و خصوصا تلاش اخیر در شب گذشته ، صادقانه باید بگوئیم که ما در حد توان تلاش خودمان را کردیم .
منبع : http://www.mounteverest.net/
ترجمه از : مینو ضابطیان
خورشید غروب کرده بود و ما همچنان در حال صعود بودیم .....
دیروز در حالیکه آسمان کاملا آبی بود و هیچ بادری نمی وزید از خواب برخواستیم ، بلافاصله سازماندهی کار برای حمله به قله آغاز شد ، می دانستیم که کمتر از 2 روز هوای خوب خواهیم داست این موضوع ما را مجبور می کرد مستقیما از کمپ اصلی به کمپ 3 رفته و صبح روز بعد را برای حمله به قله در نظر بگیریم . در ساعت 8 صبح بود که کمپ اصلی را ترک کردیم ، برف زیادی مسیر را پوشانده بود و رسیدن به کمپ 1 کار سختی بود در حدود 30 دقیقه در کمپ 1 استراحت کردیم و سپس راهی کمپ 2 شدیم ، ساعت 3 بعد از ظهر به کمپ 2 رسیدیم ، وسایل را جمع و جور کرده ، کارهای اولیه را انجام دادیم و به سرعت راهی کمپ 3 در ارتفاع 7200 متری شدیم . هرچه ارتفاع می گرفتیم بر شدت باد افزوده می شد و دما هم کاهش می یافت ، حتی به 40- نیز رسید . خورشید غروب کرد اما صعود ما همچنان ادامه داشت ...
در تاریکی به کمپ 3 رسیدیم ، کاملا سرد و یخ زده ....
در تاریکی یخها را با تبر شکستیم . سعی کردیم کمپ بر پا کنیم اما سکوی برپائی کمپ کاملا ناپدید شده بود ، باد فقط یخ ها را برجای گذاشته بود و هیچ مکان مسطحی برای برپائی کمپ پیدا نمی شد . یخ ها را با تبریخ شکستیم اما دستها ، بینی ، لبها و صورتمان کاملا یخ زده بود . سر انجام تصمیم گرفتیم کوله های سنگین مان را برداریم و سریع خود را به کمپ 2 برسانیم . در ساعت 22:30 شب خسته و از نفس افتاده وارد چادرهایمان شدیم . در یک روز 2500 متر صعود کردیم و 700 متر پائین آمدیم ..... . در زمستان !!!
باد در حین شب افزایش یافت و اجازه خوابیدن را از ما گرفت . با آغاز روز بر ما روشن و واضح بود که دسترسی به قله غیر ممکن است در این هوای سرد و با این باد شدید عزیمت به سمت قله می توانست یک نوع خود کشی باشد ، تصمیم گرفتیم به کمپ اصلی باز گردیم و تمام وسائل و تجهییزات را با خود ببریم . پس از 2 ماه و خصوصا تلاش اخیر در شب گذشته ، صادقانه باید بگوئیم که ما در حد توان تلاش خودمان را کردیم .
منبع : http://www.mounteverest.net/
ترجمه از : مینو ضابطیان
