باشگاه ما

به گزارش روز گذشته " آرتور هاجرز " از کمپ اصلی نانگاپاربات : " هوا برای نخستین بار خراب شده است ; او اشاره دارد که " تاراسوبچ " ; " بربکا " ; " هینریچ " نتوانسته اند بخاطر باد شدید کمپ 1 را ترک کنند و بر طبق برنامه به کمپ 2 بروند . از طرفی " ویلیچکی " و " سژمچاک " هم پس از بیواک در ارتفاع 6000 متری به پائین آمدند آنها نتواستند کمپ 2 را برپا کنند .
" آرتور هاجرز " اشاره دارد که از فرصت استراحت اجباری پیش آمده ; استفاده خواهد می کند تا جزئیات بیشتری از وضعیت گروه ارائه دهد . : " کمپ اصلی ما در ارتفاع 3500 متری و در محلی که روی نقشه " بای بو " نام گرفته است واقع می باشد . " بای بو " گوسفند سرایی است که حدود 15 چوپان با همراه 1000بز و گوسفند در آن اقامت می کنند . در اینجا همچنین " موذنی " وجود دارد که در وقت نماز ; اذان میگوید . صدای قدرتمند او به راحتی در تمام دره " روپال " پخش می شود و برای ما اذان این شخص نوع جدیدی از شاخص تعیین وقت و زمان است ; البته برای برخی ها موجب آزار کی باشد خصوصا در ساعت 5.30 بامداد.!!!
چوپان ها ; مشتاقانه در هنگام صعود ما ، برای کار کردن و مزد گرفتن علاقه نشان می دهند . در پایان فصل زمستان و این صعود آنها اغلب خودشان همین مسیر را صعود می کنند تا شاید بتوانند در محل هائی که کمپ زده شده بود ; لباس و یا وسایلی بیابند و آنها را در بازار" گیلگیت " بفروشند . آنها همچنین هر یک متر از طناب های ثابت را ترمیم می کنند تا بتوانند از آن در زندگی چوپانی و گله داری خود استفاده کنند .
رحیم ( از چوپانان منطقه ) : " حتی یک اینچ از طناب های ثابت را رها نمیکنم ; من همه آنها را برمیدارم ."
... در سال2005 تیم کره توانست با موفقیت قله نانگاپاربات را تراوس نماید آنها قله را از جبهه" روپال " صعود کردند و از " دیامیر " پائین آمدند ; این تیم کمپ خود را در قسمت روپال با تمام تجهییزات رها کرده و براحتی از سمت دیگر بازگشتند . به همین دلیل " رحیم " و کلب علی " از مسیر " مسنر " ( بدون آنکه تجهییزات فنی و یا مهارت کوه نوردی داشته باشند .) به کمپ 2 می روند و تمام وسایل را به پائین می آوردند .
در پائیز 2006 ; رحیم روی مسیر Schell کار می کند ( برای یک هیات رومانیائی ) و به کمپ 2 می رسد . " وقتی ما به کمپ اصلی می رسیم ، او به ما اطمینان می دهد که نیازی به شمارش طناب های ثابت نیست ; او همه آنها را پائین می آورد و حتی یک متر آن را باقی نمی گذارد . "